Režija: Sergio Martino

Glume:     Edwige Fenech
                     George Hilton
                     Conchita Airoldi
                    Alberto de Mendoza

O čemu se ovde radi: 

 Neki manijak ubija (sa brijačem) devojke u Beču. Istovremeno, gospođa Wardh (Fenech), usamljena a udata, pokušava da svoju dosadu razbije upuštajući se u vezu sa zgodnim rođakom svoje prijateljice. Uskoro i sama postaje meta ucene a sasvim moguće i meta ubice sa brijačem.

Ključna reč iz naziva filma:

Wardh

Ako bi opisao jednom rečju ovaj film koju bi reč upotrebio:

 GialloKlasik

Ima li tu nešto zanimljivo ?

Krenimo redom. 
-Ovo će biti četvrti film Sergia Martina čiji se prikaz našao na ovom našem blogu. Njegovi filmovi svakako jesu jedni od najreprezentativnijih ostvarenja italijanske/evropske 'euro-trash' estetike sedamdesetih godina prošlog veka. 
-Ovo je jedan od omiljenih filmova Kventina Tarantina, a mnogi će muziku Nore Orlandi iz ovog filma prepoznati kao jednu od tema za Kill Bill Vol.2.
-Gotovu istu ekipu glumaca Martino je  angažovao naredne godine u manje uspelom All the Colors of the Dark čiju ste recenziju već imali priliku da pročitate.
-Edwige Fenech... ona je uvek zanimljiva, čak i kada se ne tušira.

Šta je dobro u ovom filmu ?

Odlična muzika, predivna fotografija (eksterijeri Beča, pejzaži gradića na moru...) i poprilično zanimljiva priča

Šta je još dobro u filmu ?

Ono što uvek cenim u misterijima (a generalno gledano gotovo svaki giallo je 'murder mistery' sa doduše neverovatnim razrešenjima) jeste kada uspeju da me 'prevare'. A verujte to nije nimalo lako. Nanjušim ubicu na dva metra (od plazma TV). Ovde je konačno razrešenje poprilično neočekivano a opet gotovo da mu se ne može pronaći (veća) logička greška.

Šta je loše u ovom filmu ?

E sad... to što je razrešenje kombinacija već viđenih trilera toga vremena (napr. jednog Hičkokovog) ne mogu baš uzeti kao neku manu...giallo filmovi nikada baš nisu bili poznati po svojoj originalnosti. Takođe, to što ovde gotovo sve ženske likove vidimo barem i u toplesu nikada nije bila mana ovih ostvarenja već glavna osobina... o eksploataciji  nekom drugom prilikom.

Šta je još loše u ovom filmu ?

Ovaj film jednostavno nije loš... i tačka.

Postoje li bolji filmovi od ovog ?

U okviru svog žanrovskog kutka i kao pionir pravih giallo filmova čiji će talas uslediti tek narednih godina Lo strano vizio della Signora Wardh ima prilično značajno mesto. Svakako jedan od boljih gialla...

Postoje li lošiji filmovi od ovog ?

Ovo je jedan,uz Torso, od vrhunaca  u karijeri Segia Martina. I mada je ovo definitivno kao kompletan film bolji od Torso-a, onih jezivih dvadesetak minuta u tom filmu i dalje ostavljaju snažniji utisak. Dakle, da odgovorim na gore postavljeno pitanje, oznaku giallo je poneo veoma velik broj slabijih ostvarenja od ovog

Vredi li ovo gledati ?

Neizostavno štivo za ljubitelje ovih filmova. Takođe, veoma interesantan triler.

Zaključak za kraj:

Još ćemo se družiti sa radovima Sergia Martina (koji nam je napr. u ovom filmu podario jedan savršen kadar ubistva koje se odgleda u  odsjaju u tamnim staklima naočara za sunce, jedan baš cool momenat koji danas gotovo ne možemo nigde videti). Postoji barem još jedan veoma interesantan njegov film koji još nisam pogledao

neizostavan fića za kraj

Na skali od (1-6) ocena: 3+*

recenzija: Gimitrije Verzić. duh sa dva plava oka 

* veoma jak plus, gotovo četiri minus... u stvari ocena samo u okviru giallo filmova je definitivno 4+

Režija: John Luessenhop

Glume:   Alexandra Daddario
                    Tania Raymonde
                      Scott Eastwood            

O čemu se ovde radi: 

 Pa o motornoj testeri i kožnom licu...i o nasledstvu.. i o nasleđu... i o načinu kako da  iz poznate horor franšize izmuzete još para..

Ključna reč iz naziva filma:

Texas...dobro, zezam se... Chainsaw 

Ako bi opisao jednom rečju ovaj film koju bi reč upotrebio:

 Pupak

Ima li tu nešto zanimljivo ?

Osim pupka koji nam glavna glumica i u najtežim trenucima po njen lik konstantno pokazuje ovde glumi glumac koji je pljunuti Klint Istvud iz mlađih dana... njegov sin Skot

Šta je dobro u ovom filmu ?

Osim pupka ? Ček da razmislim...

Šta je još dobro u filmu ?

Još razmišljam...

Šta je loše u ovom filmu ?

Daj prvo da se setim šta je dobro...

Šta je još loše u ovom filmu ?

Priznaću jeres i ovde reći da je ovo prvi film iz serijala o teksaškom masakru motornom testerom koji sam pogledao. Na početku filma postoje scene iz prvog dela (a mnogi kažu i remek dela) iz daleke 1974 godine. Nadam se da taj film sem naziva i 'likova' nema nikakve veze sa ovim užasom od prošle godine. 

Postoje li bolji filmovi od ovog ?

Od ovog ? Ček da razmislim...

Postoje li lošiji filmovi od ovog ?

Ma, nema šanse....

Vredi li ovo gledati ?

Bežite glavom bez obzira...

Zaključak za kraj:

Jupi...i ovaj film ima kraj.... 

Na skali od (1-6) ocena: 1+*

recenzija: Gimitrije Verzić. duh sa dva plava oka 

* plus je zbog pupka

Jedan od omiljenih albuma moje mladosti beše ova kaseta The House of Love (PGP/Fontana 1990)

Poznat kao Fontana ili Butterfly album sadrži 12 prelepih pesama, većim delom novih, ali i nekoliko sa njihovog prethodnog debi ostvarenja iz 1988 godine. Ovde se nalazi i nova verzija njihovog prvog singla  pesme koja je obeležila njihovu karijeru "Shine On"

Karijeru grupe su obeležili usponi i padovi, desetogodišnja pauza  i samo 6 albuma. Evo pesme sa njihovog prošlogodišnjeg albuma She Paints Words in Red

Guy Chadwick (1956 god.) i Terry Bickers (1965 god.)  su činili okosnicu ovog benda od samog početka. 

pozdrav
Biograf

Oduvek je Inspektor Mors (Inspector Morse) bio drugačiji od ostalih britanskih serija iz ovog klasičnog 'Who Done It' žanra. Da li to što je smešten na Oksfordu, među akademskom populacijom, koja između, uglavnom, ubistava iz niskih strasti, voli da popriča i o nekim temama iz istorije umetnosti, visokopolitičkim ili visokoteološkim začkoljicama zanimljivim samo usko profesorsko/deka(den)nskim krugovima ili što je sam Mors bio fascinatan, drugačiji, ljudskiji  detektiv (i ljubitelj Vagnera i ukrštenih reči) od onih na koji nas je ovaj žanr navikao ali Morsa sam neobično voleo.

Naravno, mnogima je Inspektor Mors bio pravi inspektor Smor pa nije ni čudo što on nikada na ovim našim prostorima nije doživeo kultni status. Kada je Mors završen 2000 godine epizodom u kojoj njegov lik umire, a naročito nakon što je i glumac, sjajni John Thaw, iznenada umro 2002 godine bilo je teško zamisliti da će samo desetak godine kasnije postojati dve serije koje se bave svetom Inspektora Morsa. 

Lewis nam donosi priču o nekadašnjem vernom pomoćniku Morsa, naredniku Lewis-u koji je sada i sam inspektor, kome se u razrešavanju oksfordskih ubistava pridružuje narednik James Hathaway. Stvorena gotovo od iste ekipe ispred i iza kamera zaslužne za Morsa, serija Lewis deluje kao prirodan nastavak, jednako zanimljiv i u pojedinim epizodama jednako brilijantan kao svoj prethodnik.

Osim studenata Oksford nikako da se otarasi i ubistava i eto prilike da uživamo i dalje u prirodnim čarima ovog gradića koji kao da je ostao začaran u vremenu i prostoru.

Ono što je svakako još pohvalno za ovu seriju jeste da nije podlegla savremenom trendu (CSI++) prikazivanja nasilja na TV tako da i ako su neka ubistva grozomorna nema ovde nepotrebne krvi...sasvim je u dovoljnim količinama i scene nisu nimalo eksploatatorske 

Osim Lewis-a, pre dve godine krenuo je i serijal Endeavour (to je inače ime inspektora Morsa kojeg smo u originalnom serijalu saznali dosta docnije od početka emitovanja) koji se bavim mladim Morsom i smešten je  naravno u Oksford ali u šezdesete godine prošlog veka.
I za kraj, ali ne kao i poslednji, pomenimo Colina Dexter-a čoveka koji je najzaslužniji  za sve ovo. Ovaj sad već vremešni gospodin autor je romana o Inspektoru Morsu koji su bili  objavljivani od 1975 do 1999 i na kojima je i bazirana serija Inspektor Mors.

Za Lewis-a:

Na skali od (1-5) ocena: 4

recenzija: Biograf

Grupa Prefab Sprout je jedan od mnogih (nezasluženo) zaboravljenih bendova iz 80-ih godina prošlog veka.

U Americi nikada nisu doživeli neki uspeh, a u rodnoj Britaniji najveći uspeh je upravo imala ova pesma
(mesto broj sedam na UK listi singlova)

Nažalost, Paddy McAloon osnivač i glavni autor pesama ove grupe, krajem prošlog veka je počeo gubiti vid da bi na kraju i potpuno ostao bez njega...

Prefab Spout (sada sa samo dva originalna člana) je još uvek aktivan , 2013 godine objavili su album Crimson/Red.

Uživajmo u njihovim novim i starim pesmama.... 

pozdrav
Peca Zombi

O fenomenalnoj seriji Justified već smo pisali ovde. Došlo je vreme da napravimo malu rekapitulaciju ostalih sezona, naročito sada kada je poznato da je predstojeća šesta sezona (koju očekujemo početkom naredne godine) ujedno i poslednja.

 I mada su prve dve sezone Justified postavili toliko visoke domete koje je bilo nemoguće dostići u trećoj i četvrtoj sezoni i one same su i dalje bile prilično solidne. Zbog toga je nepravedno reći da je ova, upravo završena, peta sezona loša ali sigurno jeste najslabija koju nam je ovaj serijal pružio.

 Počela je poprilično dobro ali se nekako raspala posle pete epizode. Ipak, i dalje je, u usporedbi sa većinom drugih serija i ova sezona bila sasvim pristojna. Nevolja je naravno što se morala meriti sa sopstvenom 'prošlošću' koja je brilijantna.

 Ali ako je posmatramo kao uvod u završnu sagu, onu koju će nam doneti konačan obračun između našeg maršala Rejlana i njegovog drugara iz detinjstva prevejanog,opakog i harizmatičnog Bojda Kraudera, postoje opravdana očekivanja da nas očekuje  ep(opej)sko finale...

do sledeće godine...

Legendarna šansona legendarnog Šarla Aznavura (Charles Aznavour)  iz 1965 godine

Je vous parle d'un temps
Que les moins de vingt ans ne peuvent pas connaître
Montmartre en ce temps-là accrochait ses lilas
Jusque sous nos fenêtres et si l'humble garni
Qui nous servait de nid ne payait pas de mine
C'est là qu'on s'est connu
Moi qui criait famine et toi qui posais nue

La bohème, la bohème. Ça voulait dire on est heureux
La bohème, la bohème. Nous ne mangions qu'un jour sur deux

Dans les cafés voisins
Nous étions quelques-uns
Qui attendions la gloire et bien que miséreux
Avec le ventre creux
Nous ne cessions d'y croire et quand quelque bistro
Contre un bon repas chaud
Nous prenait une toile, nous récitions des vers
Groupés autour du poêle en oubliant l'hiver

La bohème, la bohème. Ça voulait dire tu es jolie
La bohème, la bohème et nous avions tous du génie

Souvent il m'arrivait
Devant mon chevalet
De passer des nuits blanches
Retouchant le dessin
De la ligne d'un sein
Du galbe d'une hanche et ce n'est qu'au matin
Qu'on s'asseyait enfin
Devant un café-crème
Epuisés mais ravis
Fallait-il que l'on s'aime et qu'on aime la vie

La bohème, la bohème. Ça voulait dire on a vingt ans
La bohème, la bohème et nous vivions de l'air du temps
Quand au hasard des jours
Je m'en vais faire un tour
A mon ancienne adresse
Je ne reconnais plus
Ni les murs, ni les rues
Qui ont vu ma jeunesse
En haut d'un escalier
Je cherche l'atelier
Dont plus rien ne subsiste
Dans son nouveau décor
Montmartre semble triste et les lilas sont morts

La bohème, la bohème. On était jeunes, on était fous
La bohème, la bohème. Ça ne veut plus rien dire du tout

English translation of original song:

I am telling you about a time
That people under twenty years old would not know.
Montmartre at the time was hanging its lilacs
Up under our windows, and even if our modest furnished (room)
That we used as a nest did not look great,
This is where we met,
Me starving and you posing nude.

La boheme, la boheme, it meant we are happy.
La boheme, la boheme, we only ate every other day.

In the coffee shops nearby
We were a few
Waiting for glory, and although poor
With our empty bellies
We would not stop believing, and when some bistro
For a nice warm meal
Would take a painting, we recited verses,
Gathered around the stove while forgetting the winter.

La boheme, la boheme, it meant you are pretty.
La boheme, la boheme, and we were all talented.

Often I would,
In front of my easel,
Spend sleepless nights
Altering the drawing,
Of the line of a breast,
Of the curve of a hip, and only in the morning,
We would finally sit,
In front of a coffee with milk,
Exhausted but delighted.
We must have loved each other and loved life.

La boheme, la boheme, it meant we are twenty years old.
La boheme, la boheme, we lived from the air of the time [basically feeding ourselves from the floating trend, the present time].

When on a random day
I go for a walk
To my old address
I no longer recognize
Neither the walls, nor the streets
That witnessed my youth.
At the top of a stairway,
I look for the studio
Of which nothing remains.
In its new setting,
Montmartre seems sad and the lilacs are dead.

La boheme, la boheme. We were young, we were foolish.
La boheme, la boheme. It doesn't mean anything anymore.


Engleska verzija:


Let me tell of a time
when the world was in rhyme
with the sound of our laughter
Montmartre hanged with flowers
for far-forgotten hours of hunger and of love
Unaware in our youth of the sobering truth
of the years that came after
We laughed at common men
for we were heroes then
and heaven smiled above

La boheme, la boheme
Poor hungry you, poor hungry me
La boheme, la boheme
See the old world that could not see

All those innocent hearts
who imagined their arts
could be casually mastered
I miss them every one
for the sands of time have run away for each and all
For it seems that our schemes were impossible dreams
that could never have lasted
for when we woke at last the big parade had passed
and spring had gone its way

La boheme, la boheme
Someone to care, someone to mind
La boheme, la boheme
We were in love and love is blind

Now and then I return
and the memories burn with a bittersweet aching
I climb the same old stairs
but no-one longer cares
and there's no-one to greet
in the streets where we walked
and the bars where we talked
of a world we were making
I stand upon that hill until I drink my fill
then leave it all behind

La boheme, la boheme
Moments of joy, moments of pain
La boheme, la boheme
Nothing can bring them back again




a na srpskom, evo kako ju je otpevao takođe legendarni Dragan Stojnić i to odmah te davne 1965 godine

pozdrav
Peca Zombi

Detaljnu storiju o ovom ogromnom hitu koji samo na youtube ima preko 200 miliona pregleda možete naći ovde. Pesma je inače iz 2011 godine,  sa debi albuma ovog hip hop dua, a (viskobudžetni) spot je snimljen 2013 godine. Takođe, na prvo mesto američke bilboard liste dolazi te godine.
 Da li to što sam zombi, ili što stvarno nikada nisam kapirao ovakvu vrstu muzike ali jednostavno ne verujem da će se iko živ sećati ove pesme za napr. deset godina...
 Ali dobro, ukusi su različiti, tako i treba da bude... ima mnogo lošijih pesama od ove, a ova i nije tako naporna za slušanje...

pozdrav
 Peca Zombi

Van Morrison nije nikada nastupao u Beogradu i po svemu sudeći nikada i neće. Postoji urbana legenda da je ipak neko vreme, davno,davno, bio ovde i da tamo, na Kalemegdanu, postoji njegova klupa na kojoj mu je slomila srce neka naša sugrađanka... bilo kako bilo, ako ga ne možemo dovesti ovde uživo, uvek možemo njegov glas i pesme doneti u ovaj virtuelni svet...

Tupelo Honey

You can take all the tea in China
Put it in a big brown bag for me
Sail right around the seven oceans
Drop it straight into the deep blue sea
She's as sweet as tupelo honey
She's an angel of the first degree
She's as sweet as tupelo honey
Just like honey from the bee

You can't stop us on the road to freedom
You can't keep us 'cause our eyes can see
Men with insight, men in granite
Knights in armor bent on chivalry
She's as sweet as tupelo honey
She's an angel of the first degree
She's as sweet as tupelo honey
Just like honey from the bee

You can't stop us on the road to freedom
You can't stop us 'cause our eyes can see
Men with insight, men in granite
Knights in armor intent on chivalry
She's as sweet as tupelo honey
She's an angel of the first degree
She's as sweet as tupelo honey
Just like honey from the bee

You know she's alright
You know she's alright with me
She's alright, she's alright (she's an angel)

You can take all the tea in China
Put it in a big brown bag for me
Sail it right around the seven oceans
Drop it smack dab in the middle of the deep blue sea
Because she's as sweet as tupelo honey
She's an angel of the first degree
She's as sweet as tupelo honey
Just like honey from the bee

She's as sweet as tupelo honey
She's an angel of the first degree
She's as sweet as tupelo honey
Just like the honey, baby, from the bee
She's my baby, you know she's alright.....

pozdrav od vašeg Pece Zombija

Putovanje u prošlost nije moguće
i nemoguće je ispraviti već počinjenje greške...

 možemo se truditi da ih ne napravimo ponovo,
ili bar pokušati...

ali ovde...ovde je sve moguće...

"Dance Me To The End Of Love"

Dance me to your beauty with a burning violin
Dance me through the panic 'til I'm gathered safely in
Lift me like an olive branch and be my homeward dove
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love
Oh let me see your beauty when the witnesses are gone
Let me feel you moving like they do in Babylon
Show me slowly what I only know the limits of
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love

Dance me to the wedding now, dance me on and on
Dance me very tenderly and dance me very long
We're both of us beneath our love, we're both of us above
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love

Dance me to the children who are asking to be born
Dance me through the curtains that our kisses have outworn
Raise a tent of shelter now, though every thread is torn
Dance me to the end of love

Dance me to your beauty with a burning violin
Dance me through the panic till I'm gathered safely in
Touch me with your naked hand or touch me with your glove
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love

Oprosti...

Čudno je kada otkrijete da pesma za koju ste mislili da je retko ko čuo ima više od petnaest miliona pregleda na youtube-u. Slušao sam je dosta, nalazi se na nekakvoj indie alt kompilaciji pesama iz 2011 godine ali većina njih ne da ima toliko poseta nego uopšte i nema spot na youtube-u.

Ali eto ovaj simpatičan, i po svemu sudeći, najveći hit benda pod nazivom Two Door Cinema Club ima u ovom trenutku 15,769,038 pregleda...  objavljivanje na ovom blogu neće doneti verovatno ni jedan pregled više...al' neka ide život (naročito kada si zombi :) )...

"What You Know"

In a few weeks I will get time
To realise it's right before my eyes
And I can take it if it's what I want to do

I am leaving, this is starting to feel like
It's right before my eyes
And I can taste it, it's my sweet beginning

And I can tell just what you want
You don't want to be alone
You don't want to be alone

And I can't say it's what you know
But you've known it the whole time,
Yeah, you've known it the whole time

Maybe next year I'll have no time
To think about the questions to address
Am I the one to try to stop the fire?

I wouldn't test you, I'm not the best you could have attained
Why try anything?
I will get there, just remember I know

And I can tell just what you want
You don't want to be alone
You don't want to be alone

And I can't say it's what you know
But you've known it the whole time
Yeah, you've known it the whole time

And I can tell just what you want
You don't want to be alone
You don't want to be alone

And I can't say it's what you know
But you've known it the whole time
Yeah, you've known it the whole time

And I can tell just what you want
You don't want to be alone
You don't want to be alone

And I can't say it's what you know
But you've known it the whole time
Yeah, you've known it the whole time 

pozdrav
 Peca Zombi 
(jedini pravi zombi u zemlji zombija)

E-Play je formiran još daleke 1997 godine. Tada, kao gotovo isključivo ženski sastav, Biljana i Maja su svima pokazali kako se praše gitare.

Sada, nakon 16 godina, i (nažalost samo) četiri albuma, sama činjenica da u ovoj i ovakvoj Srbiji E Play još uvek postoji (trenutno je Maja jedini originalan član ali možda se i Biljana vrati jednog lepog dana) je ogroman uspeh. Još veći uspeh je taj što je njihova pesma 'Divan dan' sa razlogom proglašena jednim od najboljih domaćih singlova iz prošle godine

pozdrav
 Peca Zombi 
(jedini pravi zombi u zemlji zombija)

Čuvena kompozicija Stanley Myers-a Cavatina koju svi mi verovatno najviše pamtimo po  'Lovcu na jelene' nije uopšte komponovana za taj film. Ona je prvobitno napravljena i korišćena kao glavna tema za film The Walking Stick  iz 1970 godine. 

Bilo kako bilo, sada je sve to istorija a zahvaljujući ogromnom uspehu nesumnjivog remek dela iz 1978 koji je tada odnelo 5 oskara (uključujući najbolji film,režiser i KristoferFantastičanVoken ulogu) i ovaj prelepi instrumental postao je neodvojivi deo pop kulture.

Postoji i vokalna verzija pod nazivom He Was Beautiful. Ovde gledamo gitaristu Williamsa (koji je i odsvirao originalnu temu u oba filma) a peva Clea Laine.

pozdrav
od 
Pece Zombija